PAPRYKA - CHOROBY FIZJOLOGICZNE

W porównaniu do swoich krewnych z rodziny psiankowatych (ziemniaków, pomidorów, bakłażanów) papryka jest rośliną delikatną. Narażona jest na kilka chorób fizjologicznych, które z kolei mogą otwierać drogę do zakażeń patogenami.

Nieefektywne pobieranie wapnia lub niezrównoważone nawożenie azotem może skutkować opóźnionym rozwojem pąków, a nawet ich opadaniem.

 Niektóre z powszechnych zaburzeń fizjologicznych papryki to sucha zgnilizna wierzchołkowa, oparzelizna słoneczna i fizjologiczna cętkowatość skórki (stip).

Sucha zgnilizna wierzchołkowa to bardzo częsta choroba. Pierwszym objawem jest pojawienie się miękkiego, zapadniętego, jasnozielonego lub żółtego przebarwienia na wierzchołkach owoców, które następnie przekształca się w brązową zgniliznę. W tym przypadku bardzo istotną rolę odgrywa zbilansowana ilość wody i składników odżywczych.

Oparzelizna słoneczna: występuje, gdy owoce narażone są na działanie wysokiej temperatury i silnego światła. Na wystąpienie tej choroby podatne są zielone, dojrzałe owoce.

Stip: objawia się powstawaniem ciemnych, nieco zapadniętych zmian na owocach. (Nazwa tego schorzenia pochodzi od niemieckiego słowa oznaczającego „cętki, plamki”.)

W rozwoju papryki mogą wystąpić następujące zmiany fizjologiczne:

• Uszkodzenia spowodowane przez wysoką temperaturę.
• Uszkodzenia mechaniczne spowodowane przez przenoszony przez wiatr piasek.
• Uszkodzenia mechaniczne spowodowane przez grad.
• Obumieranie wierzchołków wzrostu (wywołane przez duże zasolenie, pochmurną pogodę jesienią i wiosną).
• Opadanie/obumieranie kwiatów (wywołane przez nadmierne podlewanie, niewłaściwe nawożenie, niskie temperatury, brak światła, suszę). Papryka, zwłaszcza w pierwszych tygodniach po przesadzeniu, ma tendencję do zrzucania pąków kwiatowych. Zwykle przyczyną jest zbyt duży przyrost na najwcześniejszych etapach rozwoju. Pąki kwiatowe opadać mogą przy zbyt niskich temperaturach, niedostatecznym nasłonecznieniu lub w ekstremalnie suchych warunkach. Należy dążyć do harmonijnego rozwoju roślin i nie próbować go przyspieszać.
• Sucha zgnilizna wierzchołkowa (spowodowana niedoborem wapnia, przenawożeniem). Pochmurna pogoda i słone gleby (zwłaszcza zawartość azotanu) często są przyczyną odwijania się i zamierania wierzchołków.

Oparzenia. Na owocach, po jednej stronie, widoczne są duże, szare, lekko zapadnięte plamy o ostrych krawędziach.